Köln: Oradayken - 1

Oradaydım. Köln'de. Tarih 16 Kasım 2003.

Çok aşırı sayılmayacak bagajımla birlikte havaalanından çıkıyordum. Önceden haberleşip görüştüğüm mentorum (sadece sosyal hayatımla ilgili danışmanım) Monica (kısaca Moni) ile tutorum (çalışacağım organizasyondaki sorumlu olduğum kişi) Dominique beni havaalanından almaya geleceklerdi. Istanbul'dayken Moni ile birkaç defa mail üzerinden haberleşmiştik. Sanırım 90-95 yılları arasında Istanbul'da hemşire olarak çalışmış ve yaşamıştı. Bu yüzden de iyi bir Türkçe'si vardı. Dominique ile de kalacağım yer ve koşullarla ilgili haberleşmiştik. Kalacağım yerin çok önemli olduğunu düşündüğümden tek başıma kalabileceğim odamın olmasını istemiştim. Sonradan bu ayarlanmış, ben gitmeden de halledilmişti. Porz semtinde kiliseye bağlı karışıkbir yurtta kalacaktım. Diğer arkadaşlarımdan biri mentoru ile, diğeri ise daha önce ofis olan tek odalı bir dairede kalmıştı. Sonradan öğrendiğim kadarıyla bu kalınacak yerler oldukça değişiklik gösterebiliyordu projeden projeye. Yalnız internet olanaklarını konuşmamış olmama üzüldüm biraz ilk zamanlarda. Çünkü sadece çalıştığım merkezde akşam verdiğimiz yarım saatlik arada ve erken gittiğimde orada internete girebiliyordum. Kaldığım yerde ise yoktu internet imkanım.
Diğer iki arkadaşımın da kaldıkları yerden dolayı internet imkanları oldukça iyiydi. Gerçi sonraları bu sorunun da çözümünü buldum üniversitedeki öğrenci arkadaşların şifrelerini kullanarak.
Havaalanından beni alan Moni ile Dominique beni ilk olarak kalacağım yere götürdüler. Odamdan sonra TV odasını, çamaşır odasını, çamaşır yıkamak için 1 Euro atmam gerektiğini, ütü odasını, masa tenisi odasını vs. gösterdiler. Biraz uzak olmasının dışında gayet hoşuma gitmişti aslında kalacağım yer. Genelde de gençler kalıyor olduğundan benim açımdan rahattı. Yani arkadaş da bulabilecektim. Her ne kadar düşündüğüm gibi olmasa da yine de onlarla da arkadaş olmuştum zaman içinde.
Yurttan çıktıktan sonra bir sonraki gün çalışacağım organizasyona, TeeNTown'a nasıl gideceğimi gösterdiler. Iki farklı tramvaya binmem gerekecekti. 40dk sürüyordu yol toplamda.
Oradan çıktıktan sonra Dominique beni Moni ile bıraktı ve yarın görüşürüz deyip ayrıldı. Moni ile onun evine gidip biraz mutfakta kullanabileceğim malzeme aldıktan sonra tekrar yurda döndük. Moni bana daha önce kullanmış olduğu telefonunu ve hattını verdi. Oradayken çok işime yarayacaktı. Beni bıraktıktan sonra Moni evine döndü ve ben yurtta bir başıma kaldım.
Tarih 16 Kasım 2003. Saat 18.30. Tek başıma, dilini bilmediğim bir memleketteki bir yıllık yaşantımın ilk günü. Geride bıraktıklarım, oradan alacaklarım. Çok duygulu bir akşamdı... Bir o kadar da zor.